खोप कार्यक्रम स्वास्थ्य क्षेत्रको एक अत्यन्त महत्वपूर्ण र लागत-प्रभावी हस्तक्षेप हो जसले विभिन्न संक्रामक रोगहरूबाट बच्चाहरूलाई सुरक्षित राख्न, रोगजन्य जटिलताहरू कम गर्न र मृत्युदरलाई घटाउन महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्दछ। नेपाल सरकारको राष्ट्रिय खोप कार्यक्रम अन्तर्गत १२ प्रकारका खोपहरू दिइने गरिएको छ, जसमा BCG, DPT-HepB-Hib, OPV, PCV, रोटा, MR, JE, TCV र TD समावेश छन्।
यस खण्डमा खजुरा गाउँपालिकाको आर्थिक वर्ष २०७९/८० को खोप सेवाको अवस्था र विश्लेषण प्रस्तुत गरिएको छ। पालिकामा खोप कभरेज, ड्रपआउट दर, खोप खेर जाने दर, र अन्य महत्वपूर्ण सूचकहरूको अध्ययनबाट समग्र खोप सेवाको गुणस्तर र पहुँचको अवस्था मूल्याङ्कन गरिएको छ।
खजुरा गाउँपालिकामा आर्थिक वर्ष २०७९/८० मा महत्वपूर्ण खोप सूचकहरूको अवस्था निम्नानुसार रहेको छ:
९७.३%
१०४.०%
१.५%
९९.६
आर्थिक वर्ष २०७९/८० मा विभिन्न खोप सेवाको कभरेज
खोप विवरण | कभरेज (%) |
---|---|
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा BCG खोपको कभरेज प्रतिशत | ९६.९% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा DPT-HepB-Hib१ खोपको कभरेज प्रतिशत | १०५.६% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा DPT-HepB-Hib३ खोपको कभरेज प्रतिशत | १०४.०% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा OPV १ खोपको कभरेज प्रतिशत | १०५.६% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा OPV ३ खोपको कभरेज प्रतिशत | १०३.५% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा PCV १ खोपको कभरेज प्रतिशत | १०५.४% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा PCV ३ खोपको कभरेज प्रतिशत | ९८.१% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा रोटा खोप १ को कभरेज प्रतिशत | १०४.८% |
एक वर्षका बालबालिकामा रोटा खोप २ को कभरेज प्रतिशत | १०१.५% |
दादुरा-रुबेला खोप १ को कभरेज प्रतिशत | ९७.४% |
१२-२३ महिनाका बालबालिकामा दादुरा-रुबेला खोप २ को कभरेज प्रतिशत | ९७.३% |
१२-२३ महिनाका बालबालिकामा JE खोपको कभरेज प्रतिशत | ९३.३% |
TCV खोपको कभरेज प्रतिशत | ९३.५% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा FIPV १ खोपको कभरेज प्रतिशत | ९२.७% |
एक वर्षमुनिका बालबालिकामा FIPV २ खोपको कभरेज प्रतिशत | ५६.८% |
९-१३ वर्षका केटीहरूमा HPV१ खोपको कभरेज प्रतिशत | ०.०% |
९-१३ वर्षका केटीहरूमा HPV२ खोपको कभरेज प्रतिशत | ०.०% |
राष्ट्रिय खोप कार्यक्रम अनुसार पूर्ण खोप प्राप्त बालबालिकाको प्रतिशत | ९७.३% |
वार्षिक प्रमुख खोप सूचकहरूको प्रवृत्ति विश्लेषण
९७.३%
१०४.०%
९२.५%
१.५% ड्रपआउट
नियोजित खोप सत्र सञ्चालन दर
टी.डी. खोप कभरेज दर
विभिन्न खोप श्रृङ्खलाहरूको ड्रपआउट दर
विभिन्न खोपहरूको खेर जाने दर
खजुरा गाउँपालिकामा खोप सेवाको अवस्था विश्लेषणबाट निम्न रणनीतिहरू अवलम्बन गर्न सकिन्छ:
•कभरेज स्थिति: खजुरा गाउँपालिकामा आर्थिक वर्ष २०७९/८० मा समग्र खोप कभरेज ९९.६% रहेको छ, जुन राष्ट्रिय औसतको नजिक अवस्थामा छ।
•ड्रपआउट अवस्था: DPT-HepB-Hib ड्रपआउट दर १.५% रहेको छ, जुन स्वीकार्य सीमाभित्र छ।
•पूर्ण खोप कभरेज: गाउँपालिकामा पूर्ण खोप कभरेज ९७.३% रहेको छ, जुन गत वर्षको तुलनामा ९७.३% ले बढेको छ।
•सुधार आवश्यक क्षेत्रहरू: खोप कभरेज बढाउन, ड्रपआउट दर घटाउन, र खोप खेर जाने दरमा सुधार ल्याउन समन्वित प्रयास आवश्यक छ।
यसरी खजुरा गाउँपालिकाको खोप सेवाको अवस्थामा सुधार ल्याउन स्पष्ट लक्ष्य, वैज्ञानिक दृष्टिकोण र सामुदायिक सहभागिता आवश्यक छ। सबै बालबालिकाहरूले गुणस्तरीय खोप सेवा पाउन सक्ने वातावरण सुनिश्चित गर्न पालिकाले आफ्नो स्रोत-साधन र जनशक्तिको समुचित परिचालन गर्नुपर्ने देखिन्छ।
यहाँ मुख्य खोपहरूको बारेमा विस्तृत जानकारी प्रस्तुत गरिएको छ जसले अभिभावकहरूलाई खोपको महत्व, प्रभावकारिता र आवश्यकता बुझ्न मद्दत गर्नेछ।
BCG (Bacille Calmette-Guérin) खोप नवजात शिशुहरूलाई दिइने सबैभन्दा महत्वपूर्ण खोपहरू मध्ये एक हो। यो खोप क्षयरोग (ट्युबरकुलोसिस) नामक गम्भीर संक्रामक रोगबाट बच्चाहरूलाई सुरक्षा प्रदान गर्छ र जन्मपछि ४८ घण्टाभित्र दिइन्छ।
BCG (Bacille Calmette-Guérin) खोप फ्रान्सेली वैज्ञानिकहरू अल्बर्ट कालमेट र कामिल गुएरिनद्वारा सन् १९२१ मा विकसित गरिएको थियो। यो खोप जीवित तर कमजोर पारिएको Mycobacterium bovis बेक्टेरियाबाट बनाइएको छ, जुन गाईवस्तुको क्षयरोगको कारक हो तर मानिसमा सुरक्षित रूपमा प्रयोग गर्न सकिन्छ।
यो खोप विश्वभर १०० वर्षभन्दा बढी समयदेखि प्रयोग भइरहेको छ र अरबौं मानिसहरूले लगाइसकेका छन्। नेपालमा यो खोप १९७९ सालदेखि राष्ट्रिय खोप कार्यक्रमको महत्वपूर्ण भाग बनेको छ र सबै सरकारी स्वास्थ्य संस्थानहरूमा निःशुल्क उपलब्ध छ। यो खोप बाँयो हातको माथिल्लो भागमा छालामुनि दिइन्छ र जीवनभर सुरक्षा प्रदान गर्छ।
BCG खोपको सबैभन्दा महत्वपूर्ण विशेषता यो हो कि यसले बच्चाहरूमा क्षयरोगका गम्भीर र जीवनलाई खतरा पुर्याउने रूपहरू जस्तै दिमागको झिल्लीको क्षयरोग र मिलियरी क्षयरोगबाट उच्च स्तरको सुरक्षा प्रदान गर्छ। यी रोगहरूको मृत्युदर अत्यन्त उच्च छ र खोप नलगाएका बच्चाहरूमा यस्ता गम्भीर अवस्थाहरू देखा पर्न सक्छन्।
BCG खोपले मुख्यतः क्षयरोगका विभिन्न रूपहरूबाट सुरक्षा प्रदान गर्छ। यसको प्रभावकारिता रोगको प्रकार अनुसार फरक हुन्छ, तर सबैभन्दा गम्भीर र जीवनलाई खतरा पुर्याउने रूपहरूविरुद्ध यसको सुरक्षा दर उच्च छ।
यो क्षयरोगको सबैभन्दा गम्भीर रूप हो जसमा दिमागको झिल्लीमा संक्रमण हुन्छ। BCG खोपले यस रोगविरुद्ध ८०-९०% सुरक्षा प्रदान गर्छ। यो रोग विशेषगरी ५ वर्षमुनिका बच्चाहरूमा देखिन्छ र उपचार नगरेमा मृत्युदर ५०-७०% सम्म पुग्छ। बाँचेका बच्चाहरूमा पनि स्थायी मानसिक अपाङ्गता, सुन्ने र देख्ने शक्तिमा समस्या हुन सक्छ।
यो क्षयरोग शरीरका सबै अंगहरूमा एकसाथ फैलिने रूप हो। BCG खोपले यसविरुद्ध७०-८०% सुरक्षा दिन्छ। यो रोगमा फोक्सो, कलेजो, प्लीहा, मिर्गौला र अन्य अंगहरूमा संक्रमण हुन्छ। उपचार नगरेमा यसको मृत्युदर १००% छ र समयमा उपचार गरेमा पनि ५०% सम्म मृत्युदर हुन्छ।
यो क्षयरोगको सबैभन्दा सामान्य रूप हो जसमा फोक्सोमा संक्रमण हुन्छ। BCG खोपले बच्चाहरूमा यसविरुद्ध ५०-६०% सुरक्षा प्रदान गर्छ। वयस्कहरूमा फोक्सोको क्षयरोगविरुद्धBCG को प्रभावकारिता कम छ, तर बच्चाहरूमा महत्वपूर्ण सुरक्षा मिल्छ।
यो क्षयरोग हड्डी र जोर्नीहरूमा हुन्छ र विकलाङ्गता निम्त्याउन सक्छ। BCG खोपले यसविरुद्ध पनि महत्वपूर्ण सुरक्षा प्रदान गर्छ र बच्चाहरूमा यस्ता समस्याहरूको जोखिम उल्लेखनीय कम गर्छ।
BCG खोप विशेषगरी विकासशील देशहरूमा अत्यन्त महत्वपूर्ण छ, जहाँ क्षयरोगको प्रकोप उच्च छ। नेपाल विश्वव्यापी रूपमा क्षयरोगको उच्च बोझ भएका २२ देशहरू मध्ये एक हो र यहाँ क्षयरोग एक प्रमुख सार्वजनिक स्वास्थ्य समस्या छ। यो खोपले बालबालिकाहरूलाई यस घातक रोगबाट बचाउने काम गर्छ।
गम्भीर क्षयरोगका रूपहरूबाट सुरक्षा: BCG खोपको सबैभन्दा महत्वपूर्ण फाइदा यो हो कि यसले दिमागको झिल्लीको क्षयरोग र मिलियरी क्षयरोग जस्ता जीवनलाई खतरा पुर्याउने रोगहरूबाट उच्च स्तरको सुरक्षा प्रदान गर्छ। यी रोगहरू विशेषगरी ५ वर्षमुनिका बच्चाहरूमा देखिन्छन् र अत्यन्त घातक हुन्छन्।
प्रतिरक्षा प्रणाली मजबुतीकरण: खोपले बच्चाको प्रतिरक्षा प्रणालीलाई क्षयरोगका विभिन्न रूपहरू चिन्न र लड्न सिकाउँछ। यसले बच्चाको शरीरमा स्मृति कोशिकाहरू (Memory Cells) बनाउँछ जसले भविष्यमा क्षयरोगको संक्रमण भएमा तुरुन्तै प्रतिक्रिया देखाउँछ।
मृत्युदरमा उल्लेखनीय कमी: अध्ययनहरूले देखाएको छ कि BCG खोप लगाएका बच्चाहरूमा क्षयरोगजन्य मृत्युदर ८०% सम्म कम हुन्छ। विशेषगरी गम्भीर रूपहरूमा मृत्युदर अझै बढी कम हुन्छ।
स्वस्थ बृद्धि र विकास: क्षयरोगबाट बच्दा बच्चाको शारीरिक र मानसिक विकासमा कुनै बाधा पर्दैन। बच्चाहरू सामान्य रूपमा बढ्न सक्छन् र राम्रो शिक्षा लिन सक्छन्।
झुण्ड प्रतिरक्षा (Herd Immunity): जब धेरै बच्चाहरूलेBCG खोप लगाउँछन्, तब समुदायमा क्षयरोगको फैलावट कम हुन्छ। यसले खोप नलगाएका मानिसहरूलाई पनि अप्रत्यक्ष सुरक्षा प्रदान गर्छ।
आर्थिक बोझ कमी: खोपले परिवार र समुदायमा क्षयरोगको उपचारमा लाग्ने ठूलो खर्च बचत गराउँछ। क्षयरोगको उपचार महंगो छ र लामो समयसम्म चल्छ, जसले पारिवारिक आर्थिक अवस्थामा गम्भीर प्रभाव पार्छ।
स्वास्थ्य सेवाको दबाब कमी: खोप कार्यक्रमले अस्पताल र स्वास्थ्य केन्द्रहरूमा क्षयरोगका बिरामीहरूको संख्या घटाउँछ। यसले स्वास्थ्य सेवामा दबाब कम गर्छ र अन्य रोगीहरूको उपचारमा सुधार ल्याउँछ।
उच्च क्षयरोग प्रभावित क्षेत्र: नेपालमा प्रति वर्ष लगभग ६९,००० नयाँ क्षयरोगका केसहरू पत्ता लाग्छन्। यो संख्या विश्वव्यापी रूपमा उच्च मानिन्छ र यसैकारण यहाँ BCG खोप अत्यन्त आवश्यक छ।
कुपोषण र गरिबी: नेपालमा कुपोषण र गरिबीको समस्या छ, जसले मानिसहरूको प्रतिरक्षा प्रणाली कमजोर बनाउँछ। कमजोर प्रतिरक्षा प्रणाली भएका व्यक्तिहरूमा क्षयरोगको जोखिम बढी हुन्छ।
भीडभाडयुक्त बसोबास: सहरी क्षेत्रहरूमा भीडभाड र हावा प्रवाहको कमीले क्षयरोगको संक्रमण सजिलो बनाउँछ। यस्तो वातावरणमा खोपले महत्वपूर्ण सुरक्षा प्रदान गर्छ।
स्वास्थ्य सेवामा पहुँचको कमी: दुर्गम क्षेत्रहरूमा स्वास्थ्य सेवामा पहुँच नपुगेकाले रोकथाम नै उत्तम उपाय हो। खोप लगाएर रोग नै नहुन दिनु उपचारभन्दा सजिलो र प्रभावकारी छ।
BCG खोप नलगाएका बच्चाहरूमा जीवनको पहिलो वर्षमा नै क्षयरोगका गम्भीर रूपहरू देखा पर्न सक्छन्। दिमागको झिल्लीको क्षयरोग र मिलियरी क्षयरोग जस्ता रोगहरूले बच्चाको ज्यान लिन सक्छन् वा स्थायी अपाङ्गता निम्त्याउन सक्छन्। यी रोगहरूको मृत्युदर ५०% भन्दा माथि छ यदि समयमा उपचार नभएमा।
यो क्षयरोगको सबैभन्दा घातक रूप हो जसमा दिमागको झिल्लीमा संक्रमण हुन्छ। लक्षणहरूमा तीव्र ज्वरो (१०३-१०४°F सम्म), गर्दन र पीठ कडा हुने, लगातार टाउको दुखाइ, बान्ता र चेतना हराउने, र मिर्गौलाका दौराहरू पर्छन्।दीर्घकालीन प्रभावहरूमा स्थायी मानसिक अपाङ्गता, सुन्ने शक्ति गुमाउने, देख्ने शक्तिमा समस्या, र ५०-७०% मृत्युदर छ।
यो क्षयरोग शरीरका सबै अंगहरूमा एकसाथ फैलिने गम्भीर रूप हो। फोक्सो, कलेजो, प्लीहा, मिर्गौला सबैमा संक्रमण हुन्छ। तीव्र वजन घट्ने, कमजोरी, र सास फेर्न गाह्रो हुन्छ। उपचार नगरेमा यसको मृत्युदर १००% छ र समयमा उपचार गरेमा पनि ५०% सम्म मृत्युदर हुन्छ।
लगातार खोकी र रगत निस्कने, सास फेर्न गाह्रो हुने, छातीमा दुखाइ, वजन घट्ने र भोक नलाग्ने, र रातमा पसिना आउने जस्ता लक्षणहरू देखिन्छन्। यो रोगले बच्चाको सामान्य विकासमा गम्भीर बाधा पुर्याउँछ।
पारिवारिक तनाव: बच्चाको गम्भीर बिरामीले परिवारमा मानसिक तनाव, चिन्ता र डिप्रेसन निम्त्याउँछ। आमाबुवालाई काम छोडेर बच्चाको हेरचाह गर्नुपर्छ। परिवारको दिनचर्या पूर्णतः बिग्रिन्छ र अन्य बच्चाहरूको हेरचाहमा समस्या हुन्छ।
सामाजिक भेदभाव: क्षयरोग संक्रामक रोग भएकाले समाजमा बच्चा र परिवारलाई अलग्याइन्छ। छुवाछुत र सामाजिक बहिष्कारको सामना गर्नुपर्छ। यसले परिवारको सामाजिक प्रतिष्ठामा नकारात्मक प्रभाव पार्छ।
शिक्षामा बाधा: लामो समयसम्म बिरामी बच्चाले स्कूल जान सक्दैन। उपचारपछि पनि कमजोरीले अध्ययनमा असर पार्छ। यसले बच्चाको भविष्यमा गम्भीर प्रभाव पार्छ।
प्रत्यक्ष चिकित्सा खर्चहरू: निदान खर्च (५,००० - १५,००० रुपैयाँ), औषधि खर्च (१०,००० - ५०,००० रुपैयाँ), अस्पताल भर्ना (२०,००० - १,००,००० रुपैयाँ), फलोअप जाँच (५,००० - २०,००० रुपैयाँ), र जटिलता उपचार (५०,००० - ५,००,००० रुपैयाँ) सम्म खर्च हुन सक्छ।
अप्रत्यक्ष आर्थिक हानि: काम गुमाउने वा छुट्टी लिनुपर्ने, यातायात र बसाइ खर्च, पोषणयुक्त खाना र सप्लिमेन्ट, अन्य बच्चाहरूको हेरचाहमा समस्या, र पारिवारिक आयमा दीर्घकालीन प्रभाव हुन्छ।
समुदायिक लागत: स्वास्थ्य सेवामा दबाब बृद्धि, अन्य बच्चाहरूमा संक्रमणको जोखिम, र सामुदायिक उत्पादकतामा हानि हुन्छ।
स्वास्थ्य सेवामा बोझ: अस्पताल र स्वास्थ्य केन्द्रहरूमा क्षयरोगका बिरामीहरूको संख्या बढ्दै जाँदा अन्य रोगीहरूको उपचारमा समस्या हुन्छ र स्वास्थ्य बजेटमा अनावश्यक दबाब पर्छ।
मानव संसाधनको हानि: स्वस्थ र शिक्षित जनशक्तिको कमीले देशको विकासमा नकारात्मक प्रभाव पार्छ। उत्पादक उमेरका मानिसहरूको मृत्यु वा अपाङ्गताले राष्ट्रिय अर्थतन्त्रमा गम्भीर हानि पुर्याउँछ।
अन्तर्राष्ट्रिय छविमा नकारात्मक प्रभाव: उच्च क्षयरोग दरले देशको स्वास्थ्य सूचकाङ्कमा नकारात्मक प्रभाव पार्छ र अन्तर्राष्ट्रिय सहयोग तथा व्यापारमा समस्या हुन सक्छ।
BCG खोप नवजात शिशुलाई दिइने पहिलो खोप हो। यो खोप जन्मपछि जति चाँडो दिइन्छ, त्यति नै प्रभावकारी हुन्छ। विश्व स्वास्थ्य संगठन र नेपाल सरकारले जन्मपछि ४८ घण्टाभित्र यो खोप दिन सिफारिस गरेको छ।
जन्मपछि ४८ घण्टाभित्र दिनुपर्छ। यो समयमा दिएमा सबैभन्दा राम्रो प्रतिरक्षा मिल्छ र बच्चाको शरीरले सजिलै स्वीकार गर्छ। जन्मको तुरुन्तपछि बच्चाको प्रतिरक्षा प्रणाली सबैभन्दा ग्रहणशील हुन्छ।
यदि ४८ घण्टाभित्र दिन नसकिएमा १२ महिनासम्म दिन सकिन्छ। तर जति ढिलो दिइन्छ, त्यति कम प्रभावकारी हुन्छ। १२ महिनापछि दिनुपर्ने अवस्था भएमा डाक्टरसँग सल्लाह लिनुपर्छ।
स्थान: BCG खोप बाँयो हातको माथिल्लो भाग (डेल्टोइड मांसपेशी)मा दिइन्छ। यो ठाउँ छनोट गर्नुको मुख्य कारण यहाँ दाग देखिएमा खोप लगाएको प्रमाण मिल्छ। यो दाग जीवनभर रहन्छ र भविष्यमा स्वास्थ्य सेवा लिँदा खोपको इतिहास थाहा पाउन सकिन्छ।
तरिका (Intradermal Method): यो खोप छालामुनि (Intradermal) विधिबाट दिइन्छ। सुई ४५ डिग्री कोणमा छिराएर इन्जेक्सन दिइन्छ। सही तरिकाले दिएमा सानो फोकाको आकारमा सुन्निने देखिनुपर्छ। इन्जेक्सनपछि कुनै मसाज वा दबाब दिइँदैन।
BCG खोपको प्रतिक्रिया अन्य खोपहरूभन्दा फरक हुन्छ। यसको प्रतिक्रिया ढिलो देखिन्छ र केही महिनासम्म चल्छ। यो सामान्य प्रक्रिया हो र चिन्ता लिनु पर्दैन।
खोप दिनुअघि सुनिश्चित गर्नुपर्ने कुराहरू: बच्चा स्वस्थ र ज्वरो नभएको सुनिश्चित गर्ने, जन्मको वजन १.५ केजी भन्दा कम नभएको, गम्भीर संक्रमण वा जन्मजात इम्युनिटी समस्या नभएको। यदि आमालाई HIV संक्रमण छ भने विशेष सावधानी अपनाउनुपर्छ।
खोपपछि गर्नुपर्ने हेरचाह: खोप लगाएको ठाउँ सफा र सुक्खा राख्ने, कुनै मलम वा पट्टी नलगाउने, बच्चालाई सामान्य नुहाउन दिन सकिन्छ, स्तनपान जारी राख्ने। खोप लगाएको ठाउँलाई बारम्बार छुनु नहुने र फोकेको अवस्थामा निचोड्नु नहुने।
BCG खोप एक सुरक्षित, प्रभावकारी र जीवनरक्षक खोप हो जसले बच्चाहरूलाई क्षयरोगका गम्भीर रूपहरूबाट बचाउँछ। यो खोप नेपालमा निःशुल्क उपलब्ध छ र जन्मपछि जति चाँडो दिइन्छ त्यति नै फाइदाजनक हुन्छ। सबै आमाबुवाले आफ्ना बच्चाहरूलाई समयमा यो खोप दिलाउनुपर्छ।
DPT-HepB-Hib खोप पाँचवटा गम्भीर संक्रामक रोगहरू - डिफ्थेरिया, पर्टुसिस (खोक्खर खोकी), टिटानस, हेपाटाइटिस बी, र हिमोफिलस इन्फ्लुएन्जा टाइप बी - विरुद्धको सुरक्षा प्रदान गर्ने संयुक्त खोप हो। यो खोप जन्मपछि ६, १०, र १४ हप्तामा तीन चरणमा दिइन्छ।
DPT-HepB-Hib खोप आधुनिक चिकित्सा विज्ञानको एक महत्वपूर्ण उपलब्धि हो जसले एकै पटकमा पाँचवटा जीवनलाई खतरा पुर्याउने रोगहरूविरुद्ध सुरक्षा प्रदान गर्छ। यो संयुक्त खोप (Combination Vaccine) को रूपमा विकसित गरिएको हो जसले बच्चाहरूलाई कम इन्जेक्सनमा बढी सुरक्षा दिन्छ।
यो खोप विश्व स्वास्थ्य संगठन (WHO) द्वारा सिफारिस गरिएको छ र नेपालमा २००९ सालदेखि राष्ट्रिय खोप कार्यक्रम अन्तर्गत प्रदान गरिएको छ। यसअघि यी रोगहरूविरुद्ध छुट्टाछुट्टै खोपहरू दिनुपर्थ्यो, तर अहिले एकै खोपमा सबै सुरक्षा मिल्छ।
DPT-HepB-Hib खोपको सबैभन्दा महत्वपूर्ण विशेषता यो हो कि यसले बच्चाहरूमा मृत्युदर बढाउने पाँचवटा मुख्य रोगहरूविरुद्ध एकसाथ सुरक्षा प्रदान गर्छ। यी रोगहरू विशेषगरी २ वर्षमुनिका बच्चाहरूमा अत्यन्त घातक हुन्छन्।
यो संयुक्त खोपले पाँचवटा गम्भीर संक्रामक रोगहरूबाट सुरक्षा प्रदान गर्छ। यी सबै रोगहरू बच्चाहरूमा उच्च मृत्युदर र गम्भीर जटिलताहरू निम्त्याउन सक्छन्। प्रत्येक रोगविरुद्ध खोपको प्रभावकारिता ८५% भन्दा माथि छ।
डिफ्थेरिया Corynebacterium diphtheriae बेक्टेरियाले गर्दा हुने गम्भीर संक्रामक रोग हो। यो रोगले गलामा झिल्ली बनाउँछ जसले सास फेर्न गाह्रो बनाउँछ। DPT खोपले यसविरुद्ध ९०-९५% सुरक्षा प्रदान गर्छ। उपचार नगरेमा यसको मृत्युदर ५०% सम्म पुग्न सक्छ।
पर्टुसिस वा खोक्खर खोकी Bordetella pertussis बेक्टेरियाले गर्दा हुन्छ। यो रोगले लगातार १०० दिनसम्म खोकी गराउन सक्छ। DPT खोपले यसविरुद्ध ८०-९०% सुरक्षा दिन्छ। ३ महिनामुनिका बच्चाहरूमा यसको मृत्युदर सबैभन्दा उच्च (२०%) हुन्छ।
टिटानस Clostridium tetani बेक्टेरियाले गर्दा हुने रोग हो जुन माटो र धुलोमा पाइन्छ। यो रोग घाउबाट शरीरमा प्रवेश गर्छ र स्नायु प्रणालीलाई आक्रमण गर्छ। DPT खोपले यसविरुद्ध ९५-१००% सुरक्षा प्रदान गर्छ। उपचार नगरेमा मृत्युदर ८०-९०% सम्म पुग्छ।
हेपाटाइटिस बी Hepatitis B virus ले गर्दा हुने कलेजोको संक्रमण हो। यो भाइरस रगत र अन्य शारीरिक तरल पदार्थहरूबाट सर्छ। खोपले यसविरुद्ध ९५% भन्दा माथि सुरक्षा दिन्छ। यो रोग दीर्घकालीन बन्न सक्छ र कलेजोको क्यान्सर निम्त्याउन सक्छ।
Hib एक बेक्टेरिया हो जसले दिमागको झिल्लीको संक्रमण (मेनिन्जाइटिस), निमोनिया र अन्य गम्भीर संक्रमणहरू गर्छ। खोपले यसविरुद्ध ९५% भन्दा माथि सुरक्षा प्रदान गर्छ। यो रोग मुख्यतः ५ वर्षमुनिका बच्चाहरूमा देखिन्छ र मृत्युदर २०-५०% सम्म पुग्न सक्छ।
DPT-HepB-Hib खोप आधुनिक बाल स्वास्थ्य सेवाको आधारशिला मानिन्छ। यो खोपले बच्चाहरूलाई एकसाथ पाँचवटा जीवनघातक रोगहरूबाट बचाउँछ र बालमृत्युदर घटाउनमा महत्वपूर्ण भूमिका खेल्छ।
जीवनरक्षक सुरक्षा: यो खोपले बच्चाहरूलाई पाँचवटा मुख्य बालमृत्युका कारणहरूबाट बचाउँछ। यी रोगहरू २ वर्षमुनिका बच्चाहरूमा सबैभन्दा घातक हुन्छन् र समयमा उपचार नपाएमा तुरुन्तै ज्यान जान सक्छ।
बहुआयामिक सुरक्षा: एकै खोपमा पाँचवटा रोगविरुद्ध सुरक्षा मिल्नुले बच्चाहरूलाई कम इन्जेक्सन लगाउनुपर्छ र माता-पिताहरूलाई खोप केन्द्रमा कम चोटि जानुपर्छ।
न्यूरोडेभलपमेन्टल सुरक्षा: यी रोगहरूले बच्चाहरूको दिमाग र स्नायु प्रणालीमा गम्भीर क्षति पुर्याउन सक्छन्। खोपले यस्ता क्षतिहरूबाट बचाएर बच्चाहरूको सामान्य मानसिक र शारीरिक विकासमा योगदान पुर्याउँछ।
दीर्घकालीन स्वास्थ्य लाभ: यी खोपहरूले प्रदान गरेको प्रतिरक्षा सामान्यतया जीवनभर टिक्छ। हेपाटाइटिस बी खोपले कलेजोको क्यान्सरबाट बचाउँछ, जबकि अन्य खोपहरूले तत्काल जीवनलाई खतरा पुर्याउने संक्रमणहरूबाट सुरक्षा दिन्छन्।
झुण्ड प्रतिरक्षा: जब समुदायका अधिकांश बच्चाहरूले यो खोप लगाउँछन्, तब यी रोगहरूको संक्रमण दर उल्लेखनीय रूपमा घट्छ।
स्वास्थ्य प्रणालीमा दबाब कमी: यी रोगहरूको घटनामा कमी आएपछि अस्पतालहरूमा गम्भीर केसहरूको संख्या घट्छ।
आर्थिक लाभ: खोप कार्यक्रमले परिवार र सरकार दुवैको स्वास्थ्य खर्चमा उल्लेखनीय बचत गराउँछ। एक डलर खोपमा खर्च गरेमा १६-४४ डलरसम्म उपचार खर्चमा बचत हुने अध्ययनहरूले देखाएको छ।
उच्च संक्रामक रोगको बोझ: नेपालमा यी पाँचैवटा रोगहरूको प्राकृतिक घटना दर उच्च छ। भौगोलिक बनावट, जनसंख्याको घनत्व र स्वच्छताको अवस्थाले यी रोगहरूको संक्रमण जोखिम बढाउँछ।
स्वास्थ्य सेवामा पहुँचको चुनौती: दुर्गम क्षेत्रहरूमा आपातकालीन स्वास्थ्य सेवामा पहुँच कठिन भएकाले रोकथाम नै सबैभन्दा प्रभावकारी उपाय हो।
जनस्वास्थ्य लक्ष्यहरू: नेपालले SDG अन्तर्गत बालमृत्युदर घटाउने लक्ष्य राखेको छ। DPT-HepB-Hib खोप यस लक्ष्य प्राप्तिमा महत्वपूर्ण योगदान पुर्याउँछ।
DPT-HepB-Hib खोप नलगाएका बच्चाहरूमा जीवनको पहिलो दुई वर्षमा नै यी पाँचवटा गम्भीर रोगहरू देखा पर्न सक्छन्। डिफ्थेरिया, पर्टुसिस, टिटानस, हेपाटाइटिस बी, र Hib संक्रमणले बच्चाको ज्यान लिन सक्छन् वा स्थायी अपाङ्गता निम्त्याउन सक्छन्।
डिफ्थेरियाले गलामा बाक्लो झिल्ली बनाउँछ जसले सास फेर्न असम्भव बनाउँछ। मुख्य लक्षणहरूमा तीव्र गलाको दुखाइ, निल्न नसक्ने, उच्च ज्वरो, र सास फेर्न गाह्रो हुने समावेश छ। जटिलताहरूमा मुटुको मांसपेशीमा क्षति, स्नायु पक्षाघात, मिर्गौला फेल हुने, र अचानक मृत्यु हुन सक्छ।
पर्टुसिसले लगातार हप्तौंसम्म तीव्र खोकी गराउँछ। ३ महिनामुनिका बच्चाहरूमा यो सबैभन्दा घातक हुन्छ। मुख्य समस्याहरूमा सास फेर्न नसक्ने, निमोनिया, दिमागमा अक्सिजनको कमी, मिर्गौलाका दौराहरू, र कोमामा जाने समावेश छ।
टिटानसले मांसपेशीहरूमा अनियन्त्रित संकुचन गराउँछ। लक्षणहरूमा बङ्गारामा कडापन, निल्न नसक्ने, पछाडि धनुष्जस्तै झुक्ने, र सास फेर्न नसक्ने समावेश छ। यो रोग अत्यन्त पीडादायक हुन्छ र उपचार नगरेमा ८०-९०% मृत्युदर हुन्छ।
नवजात शिशुहरूमा हेपाटाइटिस बी संक्रमण ९०% सम्म दीर्घकालीन बन्छ। दीर्घकालीन परिणामहरूमा कलेजोको सिरोसिस, कलेजोको क्यान्सर, कलेजो फेल हुने, र मृत्यु समावेश छ।
Hib ले मुख्यतः दिमागको झिल्लीको संक्रमण (मेनिन्जाइटिस) र निमोनिया गर्छ। मेनिन्जाइटिसका लक्षणहरूमा तीव्र टाउको दुखाइ, ज्वरो, बान्ता, गर्दन कडा हुने, र चेतना हराउने समावेश छ। उपचार नगरेमा मृत्युदर ५०% सम्म पुग्छ।
तत्काल चिकित्सा खर्च: यी रोगहरूको उपचार अत्यन्त महंगो छ। गहन उपचार (ICU) मा भर्ना, विशेष औषधिहरू, र दीर्घकालीन थेरापीको खर्च लाखौं रुपैयाँ पुग्न सक्छ।
दीर्घकालीन हेरचाह खर्च: अपाङ्गता भएका बच्चाहरूको जीवनभरको हेरचाह खर्च करोडौं रुपैयाँ पुग्न सक्छ।
पारिवारिक विपत्ति: बच्चाको गम्भीर बिरामी वा मृत्युले पूरै परिवारलाई मानसिक आघात पुर्याउँछ। आमाबुवाहरूमा डिप्रेसन, चिन्ता, र अपराधबोधको भावना हुन्छ।
DPT-HepB-Hib खोप बच्चाको प्रतिरक्षा प्रणाली पूर्ण रूपमा विकसित हुनुअघि नै सुरक्षा प्रदान गर्न डिजाइन गरिएको छ। यो तीन चरणमा दिइने खोप हो जसको प्रत्येक खुराकले बच्चाको प्रतिरक्षा शक्ति बढाउँदै जान्छ।
यो प्राथमिक खुराक हो जसले बच्चाको प्रतिरक्षा प्रणालीलाई यी रोगहरू चिन्न सिकाउँछ। ६ हप्ताअघि दिनु हुँदैन किनभने आमाको एन्टिबडीले खोपको प्रभावकारितामा बाधा पुर्याउन सक्छ।
यो बुस्टर खुराकले पहिलो खुराकको प्रभावलाई बलियो बनाउँछ र दीर्घकालीन प्रतिरक्षाको आधार तयार गर्छ। पहिलो खुराकबाट कम्तिमा ४ हप्ताको अन्तर आवश्यक छ।
यो अन्तिम प्राथमिक खुराक हो जसले जीवनभरको प्रतिरक्षाको आधार तयार गर्छ। यस खुराकपछि बच्चाले यी पाँचैवटा रोगविरुद्ध पूर्ण सुरक्षा प्राप्त गर्छ।
स्थान र तरिका: DPT-HepB-Hib खोप सामान्यतया बच्चाको जांघको माथिल्लो बाहिरी भागमा दिइन्छ। यो ठाउँ छनोट गर्नुको कारण यहाँको मांसपेशी बलियो हुन्छ र कम स्नायु तथा रक्तनली हुन्छ।
खुराकको मात्रा: प्रत्येक खुराकमा ०.५ मिलिलिटर (0.5 ml) दिइन्छ। यो मात्रा सबै उमेरका बच्चाहरूका लागि समान हुन्छ।
पूर्व तयारी: खोप दिनुअघि बच्चा स्वस्थ भएको सुनिश्चित गर्नुपर्छ। हल्का रुघाखोकी भए दिन सकिन्छ तर ज्वरो भएमा निको नभएसम्म पर्खनुपर्छ।
DPT-HepB-Hib खोप एक सुरक्षित, प्रभावकारी र जीवनरक्षक खोप हो जसले बच्चाहरूलाई पाँचवटा गम्भीर रोगहरूबाट एकसाथ बचाउँछ। यो खोप नेपालमा निःशुल्क उपलब्ध छ र समयमा सबै तीन खुराक पूरा गर्नु अत्यन्त महत्वपूर्ण छ। सबै आमाबुवाले आफ्ना बच्चाहरूलाई समयमा यो खोप दिलाउनुपर्छ।
OPV (Oral Polio Vaccine) खोप पोलियोमाइलाइटिस रोग विरुद्धको सुरक्षा प्रदान गर्ने मुखबाट दिइने जीवित तर कमजोर पारिएको खोप हो। यो खोप विश्वव्यापी पोलियो उन्मूलन अभियानमा मुख्य भूमिका खेलेको छ र ६, १०, १४ हप्ताको उमेरमा तीन चरणमा दिइन्छ।
OPV (Oral Polio Vaccine) खोप डा. अल्बर्ट साबिनद्वारा १९६१ मा विकसित गरिएको थियो। यो मुखबाट दिइने जीवित तर कमजोर पारिएको खोप हो जसले पोलियोभाइरसका तीनैवटा प्रकार (Type 1, 2, र 3) विरुद्ध सुरक्षा प्रदान गर्छ। यो खोपले विश्वमा पोलियो उन्मूलनमा क्रान्तिकारी भूमिका खेलेको छ।
सन् १९८८ मा विश्वभर वार्षिक ३,५०,००० भन्दा बढी पोलियो केसहरू थिए, तर यो खोपको व्यापक प्रयोगले २०२३ सम्ममा यो संख्या ३० भन्दा कममा झारेको छ - यो ९९.९% भन्दा बढी कमी हो। नेपालमा यो खोप १९७९ सालदेखि राष्ट्रिय खोप कार्यक्रमको भाग बनेको छ र २००० सालदेखि नेपाल पोलियोमुक्त देश घोषित भएको छ।
OPV खोपको विशेषता यो हो कि यसले न केवल व्यक्तिलाई सुरक्षा दिन्छ बल्कि आन्द्रामा बलियो प्रतिरक्षा निर्माण गरेर भाइरसको फैलावटलाई समुदायिक स्तरमा रोक्छ। यो झुण्ड प्रतिरक्षा (Herd Immunity) निर्माणमा अत्यन्त प्रभावकारी छ।
OPV खोपले मुख्यतः पोलियोमाइलाइटिस रोगबाट सुरक्षा प्रदान गर्छ। यो रोग पोलियोभाइरसका तीनवटा प्रकारले गर्छ र मुख्यतः स्नायु प्रणालीलाई आक्रमण गरेर स्थायी लकवा निम्त्याउन सक्छ। खोपको प्रभावकारिता खुराकको संख्या अनुसार बढ्दै जान्छ।
पोलियोमाइलाइटिस पोलियोभाइरसले गर्दा हुने तीव्र संक्रामक रोग हो जसले मुख्यतः स्नायु प्रणालीमा आक्रमण गर्छ। यो भाइरस मुख र नाकबाट शरीरमा प्रवेश गर्छ र आन्द्रामा प्रजनन गर्छ। ९५% केसहरूमा कुनै लक्षण नदेखिने वा हल्का ज्वरो मात्र हुन्छ, तर १% केसहरूमा स्थायी लकवा हुन्छ। OPV खोपले तीन खुराकपछि ९५-९९% सुरक्षा प्रदान गर्छ।
यो पोलियोको सबैभन्दा सामान्य रूप हो जसले मेरुदण्डको स्नायुहरूमा आक्रमण गर्छ। यसले खुट्टा, हात वा शरीरका अन्य भागहरूमा स्थायी लकवा निम्त्याउन सक्छ। प्रभावित मांसपेशीहरू कमजोर हुन्छन् र बिस्तारै सुक्दै जान्छन्। बच्चाहरूमा यसले हड्डीको विकृति र वृद्धिमा समस्या निम्त्याउन सक्छ।
यो पोलियोको सबैभन्दा घातक रूप हो जसले दिमागको स्टेमलाई प्रभावित पार्छ। यसले सास फेर्ने, निल्ने र बोल्ने कार्यहरूलाई नियन्त्रण गर्ने स्नायुहरूमा आक्रमण गर्छ। यो अवस्थामा तुरुन्तै भेन्टिलेटरको आवश्यकता पर्छ र मृत्युदर ५०% सम्म पुग्न सक्छ।
यो मिश्रित प्रकार हो जसले दिमागको स्टेम र मेरुदण्ड दुवैलाई प्रभावित पार्छ। यसमा सास फेर्न गाह्रो हुने र हात-खुट्टामा लकवा दुवै समस्याहरू देखा पर्छन्। यो अवस्था अत्यन्त गम्भीर हुन्छ र व्यापक चिकित्सा हेरचाहको आवश्यकता पर्छ।
OPV खोप मानव इतिहासको सबैभन्दा सफल सार्वजनिक स्वास्थ्य हस्तक्षेपहरू मध्ये एक हो। यसले विश्वभर लाखौं बच्चाहरूलाई लकवाबाट बचाएको छ र पोलियो उन्मूलनको सपनालाई साकार पार्ने नजिक पुर्याएको छ। यो खोपको महत्व केवल व्यक्तिगत सुरक्षामा मात्र सीमित नभएर विश्वव्यापी स्वास्थ्य सुधारमा व्यापक प्रभाव पारेको छ।
पूर्ण लकवा सुरक्षा: OPV खोपले पोलियो लकवाबाट लगभग पूर्ण सुरक्षा प्रदान गर्छ। तीन खुराक पूरा गरेका बच्चाहरूमा पोलियो लकवाको जोखिम ९९% भन्दा बढी कम हुन्छ। यसले बच्चाहरूलाई सामान्य शारीरिक विकास र गतिशीलताको अवसर प्रदान गर्छ।
आन्द्राको मजबूत प्रतिरक्षा: यो खोपले आन्द्रामा स्थानीय प्रतिरक्षा निर्माण गर्छ जसले भाइरसको प्रजनन र फैलावटलाई रोक्छ। यो विशेषता अन्य पोलियो खोपहरूमा यति प्रभावकारी रूपमा पाइँदैन।
जीवनगुणस्तरमा सुधार: पोलियोबाट बचेका बच्चाहरूले सामान्य जीवन बिताउन सक्छन्, खेलकुद गर्न सक्छन्, शिक्षा लिन सक्छन् र भविष्यमा कुनै पनि पेशामा काम गर्न सक्छन्। यसले तिनीहरूको आत्मविश्वास र सामाजिक सहभागितामा सकारात्मक प्रभाव पार्छ।
जीवनभर सुरक्षा: एक पटक पूरा खुराक लिएपछि व्यक्तिले जीवनभर पोलियोविरुद्ध सुरक्षा पाउँछ। यसका लागि कुनै बुस्टर डोजको आवश्यकता पर्दैन, जसले यसलाई अत्यन्त लागत-प्रभावकारी बनाउँछ।
झुण्ड प्रतिरक्षा निर्माण: जब समुदायका ८०% भन्दा बढी बच्चाहरूले OPV खोप लगाउँछन्, तब पोलियोभाइरसको संक्रमण श्रृंखला टुट्छ। यसले खोप नलगाएका बच्चाहरूलाई पनि अप्रत्यक्ष सुरक्षा प्रदान गर्छ।
रोग उन्मूलनमा योगदान: OPV खोपले विश्वभर पोलियो उन्मूलनमा मुख्य भूमिका खेलेको छ। तीनमध्ये दुई प्रकारका पोलियोभाइरस (Type 2 र Type 3) पहिले नै उन्मूलन भएका छन् र Type 1 मात्र बाँकी छ।
स्वास्थ्य प्रणालीमा दबाब कमी: पोलियो केसहरूमा आएको नाटकीय कमीले अस्पतालहरूमा लामो समयसम्म हुने उपचार र पुनर्वासको आवश्यकता घटेको छ। यसले स्वास्थ्य सेवाकर्मीहरूलाई अन्य स्वास्थ्य समस्याहरूमा ध्यान दिन सक्ने वातावरण सिर्जना गरेको छ।
आर्थिक लाभ: पोलियो रोकथामले समाजमा ठूलो आर्थिक बचत गराएको छ। खोप कार्यक्रमको लागत अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको जीवनभरको हेरचाह खर्चभन्दा धेरै कम छ।
सफल उन्मूलन अभियान: Global Polio Eradication Initiative ले सन् १९८८ देखि अहिलेसम्म ९९.९% भन्दा बढी पोलियो केसहरूमा कमी ल्याएको छ। यो मानव इतिहासको सबैभन्दा ठूलो स्वास्थ्य हस्तक्षेप मानिन्छ।
लाखौं बच्चाहरूको जीवन बचत: अनुमान गरिएको छ कि यो खोप कार्यक्रमले २० लाखभन्दा बढी बच्चाहरूलाई लकवाबाट बचाएको छ। यी बच्चाहरू अहिले स्वस्थ वयस्क भएर समाजमा योगदान दिइरहेका छन्।
भविष्यका पुस्ताहरूका लागि सुरक्षा: पोलियो उन्मूलन भएपछि भविष्यका पुस्ताहरूलाई यो खोप लगाउनुपर्ने आवश्यकता नै पर्दैन। यसले दीर्घकालीन स्वास्थ्य र आर्थिक फाइदा प्रदान गर्छ।
OPV खोप नलगाएका बच्चाहरूमा पोलियोमाइलाइटिसको जोखिम अत्यधिक बढ्छ। यद्यपि ९५% केसहरूमा कुनै लक्षण नदेखिने वा हल्का ज्वरो मात्र हुन्छ, तर बाँकी ५% केसहरूमा गम्भीर स्नायविक समस्याहरू देखा पर्छन्। यीमध्ये १% केसहरूमा स्थायी लकवा हुन्छ र ५-१०% लकवा भएका बच्चाहरूको मृत्यु हुन्छ।
मेरुदण्डको पोलियोले मुख्यतः खुट्टा र हातका मांसपेशीहरूमा आक्रमण गर्छ। तत्काल प्रभावहरूमा मांसपेशीमा तीव्र दुखाइ, कमजोरी र चल्न नसक्ने समस्या हुन्छ। दीर्घकालीन परिणामहरूमा स्थायी लकवा, मांसपेशी सुक्ने, हड्डीको विकृति, खुट्टाको आकार फरक हुने र चल्न नसक्ने अवस्था हुन्छ। बच्चाहरूमा बृद्धिसँगै यी समस्याहरू झन् जटिल बन्दै जान्छन्।
बल्बार पोलियो सबैभन्दा घातक रूप हो जसले दिमागको स्टेमलाई प्रभावित पार्छ। यसले सास फेर्ने मांसपेशीहरूलाई पक्षाघात गराउँछ, जसका कारण बच्चाले सास फेर्न सक्दैन। निल्ने र बोल्ने क्षमतामा समस्या हुन्छ। यस अवस्थामा तुरुन्तै कृत्रिम सास मेसिन (भेन्टिलेटर) को आवश्यकता पर्छ। उपचार नगरेमा केही घण्टाभित्रै मृत्यु हुन्छ।
पोलियो लकवाबाट निको भएका व्यक्तिहरूमा १५-४० वर्षपछि पोस्ट-पोलियो सिन्ड्रोम देखा पर्न सक्छ। यसमा पुनः मांसपेशी कमजोर हुने, थकान, जोर्नीको दुखाइ र सास फेर्न गाह्रो हुने समस्याहरू हुन्छन्। यो अवस्था बिस्तारै बिग्रिंदै जान्छ र पूर्ण निको हुने उपचार छैन।
मानसिक स्वास्थ्यमा प्रभाव: अपाङ्गता भएका बच्चाहरूमा डिप्रेसन, चिन्ता र आत्मविश्वासको कमी हुन्छ। उनीहरूले आफूलाई अन्य बच्चाहरूभन्दा फरक र कमजोर महसुस गर्छन्। यसले उनीहरूको व्यक्तित्व विकासमा नकारात्मक प्रभाव पार्छ।
सामाजिक भेदभाव र बहिष्करण: नेपालको सन्दर्भमा अपाङ्गता भएका बच्चाहरूलाई सामाजिक कलंक र भेदभावको सामना गर्नुपर्छ। उनीहरूलाई सामान्य गतिविधिहरूमा सहभागी हुन दिइँदैन र शिक्षाको अवसरमा भेदभाव हुन्छ।
शैक्षिक र व्यावसायिक अवसरहरूमा सीमा: शारीरिक अपाङ्गताका कारण बच्चाहरूले नियमित स्कूल जान नसक्ने हुन्छन्। विशेष शिक्षाको सुविधा नेपालमा सीमित छ। भविष्यमा रोजगारीका अवसरहरू पनि सीमित हुन्छन्।
पारिवारिक तनाव: अपाङ्गता भएका बच्चाको हेरचाहले परिवारमा ठूलो तनाव सिर्जना गर्छ। आमाबुवालाई काम छोडेर बच्चाको हेरचाहमा पूर्णकालीन लाग्नुपर्छ। यसले पारिवारिक सम्बन्धमा तनाव र आर्थिक संकट निम्त्याउँछ।
तत्काल चिकित्सा खर्च: पोलियो लकवाको तत्काल उपचारमा अस्पतालमा लामो समयसम्म भर्ना, भेन्टिलेटर सेवा, फिजियोथेरापी र विशेष हेरचाहको खर्च लाखौं रुपैयाँ पुग्न सक्छ। गहन उपचार कक्ष (ICU) मा एक दिनको खर्च मात्रै २०,००० रुपैयाँभन्दा बढी हुन्छ।
सहायक उपकरणहरूको खर्च: व्हीलचेयर, क्र्याचेस, कृत्रिम अंग, ब्रेसेस जस्ता सहायक उपकरणहरूको प्रारम्भिक खर्च ५०,००० देखि ५ लाख रुपैयाँसम्म पुग्न सक्छ। यी उपकरणहरू नियमित मर्मत र प्रतिस्थापन चाहिन्छ।
दीर्घकालीन हेरचाह खर्च: पोलियो लकवा भएका व्यक्तिहरूलाई जीवनभर फिजियोथेरापी, ओकुपेशनल थेरापी, र नियमित चिकित्सा जाँचको आवश्यकता पर्छ। यो वार्षिक खर्च १-२ लाख रुपैयाँसम्म पुग्न सक्छ।
आयको हानि: अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको आम्दानी क्षमता सामान्य व्यक्तिभन्दा ५०-७०% कम हुन्छ। यसले जीवनभरको आर्थिक नोक्सान करोडौं रुपैयाँसम्म पुग्न सक्छ।
स्वास्थ्य प्रणालीमा दबाब: पोलियो केसहरू बढेमा अस्पतालका सीमित स्रोतहरूमा दबाब पर्छ। विशेष हेरचाह र पुनर्वास सेवाहरूको माग बढ्छ जुन महंगो र जटिल हुन्छ।
उत्पादकताको हानि: अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूले श्रमिक शक्तिमा पूर्ण योगदान दिन नसक्दा राष्ट्रिय उत्पादकतामा हानि हुन्छ। यसले देशको आर्थिक विकासमा नकारात्मक प्रभाव पार्छ।
अन्तर्राष्ट्रिय छवि र व्यापारमा प्रभाव: यदि नेपालमा पोलियो फेरि देखा पर्यो भने अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा नकारात्मक छवि बन्छ। यसले पर्यटन र व्यापारमा समस्या निम्त्याउन सक्छ।
OPV खोप मुखबाट दिइने तरल खोप हो जुन बच्चाको जिब्रोमा २ थोपा दिइन्छ। यो खोप अन्य खोपहरूसँग सँगै दिन सकिन्छ र कुनै विशेष तयारीको आवश्यकता पर्दैन। तर केही सावधानीहरू अपनाउनुपर्छ जसले खोपको प्रभावकारिता बढाउँछ।
यो प्राथमिक खुराक हो जसले बच्चाको प्रतिरक्षा प्रणालीलाई पोलियोभाइरस चिन्न सिकाउँछ। यस खुराकले ५०-७०% सुरक्षा प्रदान गर्छ। यो DPT-HepB-Hib खोपसँग सँगै दिइन्छ।
यो बुस्टर खुराकले पहिलो खुराकको प्रभावलाई बलियो बनाउँछ र प्रतिरक्षा स्तर ८५-९०% सम्म पुर्याउँछ। पहिलो खुराकबाट कम्तिमा ४ हप्ताको अन्तर आवश्यक छ।
यो अन्तिम प्राथमिक खुराक हो जसले प्रतिरक्षा स्तर ९५-९९% सम्म पुर्याउँछ। यस खुराकपछि बच्चाले पोलियोविरुद्ध पूर्ण सुरक्षा प्राप्त गर्छ र जीवनभर सुरक्षित रहन्छ।
सही विधि: OPV खोप स्पेशल ड्रपरको माध्यमबाट बच्चाको जिब्रोमा २ थोपा दिइन्छ। खोप दिनुअघि बच्चालाई शान्त पार्नुपर्छ र रुन्दै गरेको अवस्थामा दिनु हुँदैन। खोप दिएपछि बच्चाले गिल्नुपर्छ र बान्ता गर्नु हुँदैन।
खुवाउने समय: खोप दिनुअघि र पछि ३० मिनेटसम्म बच्चालाई केही नखुवाउनुपर्छ। यदि स्तनपान गराइरहेको छ भने खोप दिनुअघि केही समय रोक्नुपर्छ। यसले खोपको प्रभावकारिता बढाउँछ।
भण्डारण र तयारी: खोप २-८°C तापक्रममा भण्डारण गरिनुपर्छ र प्रयोगअघि राम्रोसँग हल्लाउनुपर्छ। खोल्दो खोप ६ घण्टाभित्र प्रयोग गरिसक्नुपर्छ।
यदि बच्चाले खोप दिएको ५ मिनेटभित्र बान्ता गर्यो भने खोप दोहोर्याउनुपर्छ। यदि दोहोर्याएको खोपमा पनि बान्ता भयो भने अर्को भिजिटमा दिनुपर्छ। बान्ताको कारण खत्ताल गर्न नहुने।
बच्चालाई दिसा भएको अवस्थामा खोप दिनु हुँदैन। दिसा निको नभएसम्म पर्खनुपर्छ। यो सामान्यतया २-३ दिनमा निको हुन्छ। दिसाले आन्द्राको प्रतिरक्षा निर्माणमा बाधा पुर्याउन सक्छ।
तीव्र ज्वरो, गम्भीर संक्रमण वा अन्य गम्भीर बिरामी भएको बच्चालाई खोप स्थगित गर्नुपर्छ। हल्का रुघाखोकी भएमा दिन सकिन्छ तर निर्णय स्वास्थ्यकर्मीले गर्नुपर्छ।
राष्ट्रिय खोप दिवस: नेपालमा वर्षमा दुई पटक राष्ट्रिय खोप दिवस मनाइन्छ जसमा ५ वर्षमुनिका सबै बच्चाहरूलाई OPV खोप दिइन्छ। यो मार्च र अप्रिल महिनामा आयोजना गरिन्छ। नियमित खोप लगाएका बच्चाहरूलाई पनि यो अतिरिक्त खुराक दिइन्छ।
सब-राष्ट्रिय खोप दिवस: विशेष जोखिम भएका क्षेत्रहरूमा सब-राष्ट्रिय खोप दिवस आयोजना गरिन्छ। यसमा सीमावर्ती क्षेत्र, उच्च जनसंख्या घनत्व भएका ठाउँ र पोलियोको जोखिम बढी भएका इलाकाहरू समावेश छन्।
सहभागिताको महत्व: सबै आमाबुवाले आफ्ना बच्चाहरूलाई यी अभियानहरूमा सहभागी गराउनुपर्छ। यसले व्यक्तिगत सुरक्षा मात्र नभएर सामुदायिक सुरक्षामा योगदान पुर्याउँछ।
OPV खोप मानव इतिहासको सबैभन्दा सफल स्वास्थ्य हस्तक्षेप मध्ये एक हो। यसले लाखौं बच्चाहरूलाई लकवाबाट बचाएको छ र पोलियो उन्मूलनको सपनालाई साकार पार्ने नजिक पुर्याएको छ। नेपालमा यो खोप निःशुल्क उपलब्ध छ र सबै तीन खुराक पूरा गर्नु अत्यन्त महत्वपूर्ण छ। सबै आमाबुवाले आफ्ना बच्चाहरूलाई समयमा यो खोप दिलाउनुपर्छ र राष्ट्रिय खोप अभियानहरूमा सक्रिय सहभागिता जनाउनुपर्छ।